جزئیات اخبار
خونه / اخبار /

اخبار شرکت درباره مالزی به بررسی تاریخچه پرچم و نمادهای ملی می‌پردازد

مالزی به بررسی تاریخچه پرچم و نمادهای ملی می‌پردازد

2025-11-03

پرچم‌های مالزی فراتر از تکه‌های ساده پارچه هستند—آنها تاریخ، فرهنگ و روح جمعی ملت را تجسم می‌دهند. از «نوارهای افتخار» (Jalur Gemilang) فدرال گرفته تا بنرهای ایالتی متمایز و استانداردهای تاریخی، میراث پرچم مالزی یک پرتره رنگارنگ از گذشته، حال و آینده این ملت چندفرهنگی را به تصویر می‌کشد.

پرچم ملی: جالور جمبلانگ (نوارهای افتخار)

پرچم مالزی که رسماً در 16 سپتامبر 1963 به تصویب رسید، از ستاره‌ها و نوارهای آمریکایی الهام گرفته و در عین حال نمادهای ملی منحصربه‌فردی را در خود جای داده است. چهارده نوار متناوب قرمز و سفید نشان‌دهنده 13 ایالت و قلمرو فدرال کشور است. مستطیل آبی تیره کانتون نشان‌دهنده وحدت ملی است که دارای یک هلال ماه (نماد اسلام به عنوان دین دولتی) و یک ستاره 14 پر (نشان‌دهنده وحدت ایالتی-فدرال) است.

تقسیم‌بندی نمادگرایی
  • قرمز و سفید: شجاعت و پاکی
  • آبی: وحدت و هماهنگی ملی
  • هلال: اسلام به عنوان دین دولتی
  • ستاره 14 پر: وحدت بین ایالت‌ها و دولت فدرال
  • 14 نوار: نمایندگی برابر همه ایالت‌ها و قلمروها
تکامل تاریخی

طرح اصلی سال 1950 دارای 11 نوار برای ایالت‌های مالایی بود. هنگامی که صباح، ساراواک و سنگاپور در سال 1963 به آن پیوستند، تعداد نوارها و نقاط ستاره به 14 افزایش یافت. پس از خروج سنگاپور در سال 1965، نمادگرایی عددی برای حفظ وحدت فدرال حفظ شد.

پرچم‌های ایالتی: یک موزاییک منطقه‌ای

13 ایالت مالزی هر کدام دارای بنرهای متمایزی هستند که میراث محلی را منعکس می‌کنند:

جوهور

آبی نیروی دریایی با هلال و ستاره سفید، لهجه‌های گوشه قرمز که نماد شجاعت هستند.

کداح

زمینه قرمز با هلال و سپر سبز، که دارای خوشه‌های برنج است که نشان‌دهنده میراث کشاورزی است.

کلانتان

پس‌زمینه قرمز با نشان سلطنتی سفید از سلاح‌های متقاطع و نقش‌مایه‌های برنج.

ملاکا

چهار رنگ (قرمز، سفید، آبی، زرد) با نمادهای اسلامی و سلطنتی.

نگری سمبیلان

سه‌رنگ (قرمز، مشکی، زرد) با سپر نه خوشه‌ای برنج برای مناطق خود.

پاهانگ

سیاه و سفید با سپر نشان سلطنتی.

پنانگ

آبی، سفید، زرد و سبز با نشان درخت بتل نات.

پراک

سفید، زرد و سیاه با هلال اسلامی و ستاره‌های منطقه.

صباح

سه‌رنگ با تصویر سیلوئت کوه کینابالو.

ساراواک

قرمز، سفید و زرد با نشان هورنبیل.

سلانگور

قرمز و زرد با نمادهای اسلامی و سلطنتی.

ترنگانو

سیاه و سفید با هلال و ستاره اسلامی.

قلمروهای فدرال

هر کدام دارای طرح‌های منحصربه‌فردی هستند که رنگ‌ها و نمادهای ملی را در خود جای داده‌اند.

استانداردهای تاریخی

میراث پرچم مالزی شامل موارد زیر است:

ایالت‌های فدرال مالایی (1896-1946)

نشان بریتانیا با چهار نشان ایالتی.

سکونتگاه‌های تنگه

بنرهای استعماری پیچیده برای سنگاپور، ملاکا و پنانگ.

پروتکل پرچم

مالزی آداب پرچم سختگیرانه‌ای را رعایت می‌کند:

  • همراهی سرود ملی در طول مراسم
  • برافراشتن سریع و پایین آوردن آهسته
  • ممنوعیت پرچم‌های آسیب‌دیده یا کثیف
  • نمایش اجباری در طول جشن‌های ملی

پرچم‌های ایالتی احترام تشریفاتی یکسانی دریافت می‌کنند و هویت‌های منطقه‌ای را در چارچوب فدرال گرامی می‌دارند.

این میراث پرچم پر جنب و جوش به عنوان یک وقایع‌نگاری زنده از سفر مالزی عمل می‌کند—یک زبان بصری که وحدت ملت را در تنوع بیان می‌کند. هر استاندارد داستانی از هویت فرهنگی، تکامل تاریخی و آرمان‌های مشترک را بیان می‌کند که همچنان به شکل‌دهی این ملت پویای آسیای جنوب شرقی ادامه می‌دهد.