در اقیانوس های وسیع که کشتی های کشورهای مختلف در آن عبور می کنند، یک سیستم رنگارنگ پرچم به عنوان یک زبان جهانی عمل می کند.یک سیستم ارتباطی بصری تاریخی اما هنوز هم حیاتی است، کشتی ها را قادر می سازد تا اطلاعات حیاتی را از طریق موانع زبانی منتقل کنند و ایمنی و کارایی دریایی را تضمین کنند.
توسعه پرچم های سیگنال بین المللی به اوایل قرن نوزدهم باز می گردد، زمانی که نیروی دریایی شروع به آزمایش ارتباطات مبتنی بر پرچم کرد.ایجاد چالش برای حمل و نقل دریایی بین المللی.
مراحل کلیدی در توسعه سیستم عبارتند از:
ICS شامل چندین نوع پرچم طراحی شده برای حداکثر دید در دریا است:
بیست و شش پرچم نشان دهنده حروف انگلیسی است که هر کدام دارای رنگ ها و الگوهای متمایز هستند. نمونه هایی از آنها عبارتند از:
ده پرچم (0-9) برای انتقال مختصات، شماره شناسایی کشتی یا سایر داده های عددی.
چهار پرچم جایگزین برای کاراکترهای تکراری و پرچم کد/پاسخ مورد استفاده برای نشان دادن تفسیر استاندارد ICS، به ویژه برای کشتی های ناتو که از سیستم بین المللی استفاده می کنند، مهم است.
پرچم های سیگنال دارای عملکردهای دریایی متنوعی هستند:
از عملیات معمول در بندر تا هشدار های اضطراری، پرچم ها ارتباطات قابل اعتماد کشتی به کشتی و کشتی به ساحل را فراهم می کنند.
در حالی که نیروی دریایی سیستم های اختصاصی را حفظ می کند ، ICS به عنوان یک زبان مشترک در طول عملیات چند ملیتی عمل می کند. کشتی های ناتو هنگام استفاده از معانی بین المللی پرچم کد را نشان می دهند.
رگات ها از پرچم هایی مانند "P" (آمادگی) و "S" (دوره کوتاه) برای مدیریت مسابقه به طور موثر استفاده می کنند.
پس از جنگ جهانی دوم ، پرچم های اصلاح شده C ، D و E به طور موقت به عنوان پرچم های مدنی برای آلمان ، اوکیناوا و ژاپن استفاده می شدند ، زمانی که پرچم های ملی آنها ممنوع بود.
علیرغم پیشرفت ارتباطات مخابراتی، پرچم های سیگنال همچنان برای:
این زبان بصری قرن ها قدیمی همچنان در حال تطبیق است در حالی که نقش اساسی خود را در ایمنی ناوبری حفظ می کند.تسلط بر پرچم های سیگنال همچنان یک مهارت عملی و ارتباط با سنت های دریایی است.